Okumuş Yobaz

Dünyada yepyeni bir insan türü;
Üredi gün be gün, oldu bir sürü.
Künyesinden belli, meşreb kültürü
    Göbek adı: çağdaş, adı: madrabaz;
    Bir de soyadı var: OKUMUŞ YOBAZ !

Viskisi elinde, aklı belinde,
Doğmuş anasından, cambaz telinde,
Adâlet.. Müsâvat... Hep tekelinde;
   Diploması dersen; cehline cevaz;
    Câhilden beterdir, OKUMUŞ YOBAZ !

Eline saz versen, tutar tersine;
Bayılır soprano, tenor sesine.
Senfoniler var ya.. Gayrı nesine ?
    Kütük yontulmakla, kereste olmaz,
    Bunun isbatıdır, OKUMUŞ YOBAZ !

Bağdaş kurmak için, ikbâl postuna;
Postal yalamakta, yoktur üstüne.
Tapar aynalarda, kendi büstüne;
    Midesi geniştir, zillete doymaz;
    Ne yese hazmeder, OKUMUŞ YOBAZ !

Herkesten fazladır (!), ondaki îman;
Altı gün toz duman, cuma müslüman.
Evde göstermelik, tozlu bir Kur'ân;
    Ne var ki; haline, bir kere bakmaz;
    Bir de fetvâ (!) verir, OKUMUŞ YOBAZ !

Para pul zengini.. Hayâ fakiri;
Bilmem nasıl paklar, toprak bu kiri?
İşte.. Böylesine zavallı biri;
Davul gümbür gümbür, lâkin uyanmaz,
    Gâfil kere gâfil, OKUMUŞ YOBAZ !

Cengiz Numanoğlu

(1998)

Anasayfa

Sonraki şiir

Hiciv şiirleri

Şiir sayfaları