Allah’ın âyetleri, apaçık duruyorken,
İlâhî adâlette, dengeler kuruyorken,
Ve ölüm gerçeğini, yüzlere vuruyorken,
    Okuduğu Kur’ân’ın, farkında olmayanlar;
    Mahşerden, Mahkeme’den, adâletten ne anlar?

Şu küresel dünyada, gözleri kan bürürken,
Cümle küfür milleti, aynı safta yürürken,
Müslümanlar, tefrika batağında çürürken,
    Kur’ân’ın çağrısını, inatla duymayanlar;
    Cihattan, cesâretten, kardeşlikten ne anlar?

Münâfıklar, müslüman maskesiyle gezerken,
Fitnenin, iftirânın, denizinde yüzerken,
Siyonist şeytanlara, methiyeler düzerken;
    Allah’ın Kelâmını, bilerek yok sayanlar,
    Şereften, haysiyetten, hidâyetten ne anlar?

İnsanlık sahnesinde, robotlar yarışırken,
Âdetlerle âyetler, gün be gün karışırken,
Sokaklarda mahremler, modayla barışırken,
    Kur’ân’ın aynasında, kendine bakmayanlar;
    Ahlâktan, asâletten, sadâkatten ne anlar?

İslâm’ın son güneşi, Nûr Dağı’ndan doğarken,
Bindörtyüz yıldan beri, cehâleti boğarken,
Resûlullah, Hakk yoldan, hurâfeyi kovarken,
    Kur’ân’ı göstermelik, süs diye kullananlar,
    İrfandan, faziletten, ferâsetten ne anlar?
 

Cengiz Numanoğlu

(2018)

Anasayfa

Sonraki şiir

Kur'ân şiirleri

Şiir sayfaları