Birkaç varsayımla denklem kurarsın,
Derya ortasında, damla sorarsın,
Neden kâinatı gökte ararsın?
Dönüp de kendine bakıversene.

Hevâ putlarını, ma’bûd seçersin,
Gül bağından geçer, ayrık biçersin,
Bozbulanık çeşmelerden içersin,
Akıl süzgecini takıversene.
 

Cengiz Numanoğlu

(1991)

Anasayfa

Sonraki şiir

Şiir sayfaları